„ Mądrym być to wielka sztuka, ale
dobrym – jeszcze większa”
/ Kornel Makuszyński /
Wiele szkół w Polsce nosi imi Kornela Makuszyńskiego. W sierpniu 1997r. imię to nadano także naszej szkole, na wspólny wniosek uczniów, nauczycieli i rodziców.
Przed drugą wojną światową książki Makuszyńskiego były wręcz rozchwytywane, wznawiano ich nakłady nawet ośmiokrotnie. Dziś są popularne nadal. Praktyka szkolna wskazuje, że uczniowie różnie podchodzą do kanonu lektur. Do czytania niektórych trzeba ich „urzędowo” zachęcać. Nigdy nie dotyczy to twórczości K. Makuszyńskiego. Utwory tego autora są czytane chętnie, zarówno przez trzecioklasistów, jak i szóstoklasistów. Niejednokrotnie wracamy do nich po latach, choć nie zawsze się do tego przyznajemy. Z przyjemnością oglądamy adaptacje filmowe, np. „Szaleństwa panny Ewy”, „Awanturę o Basię”, „Pannę z mokrą głową”, „O dwóch takich, co ukradli księżyc”. Dlaczego tak się dzieje? Niewątpliwym atutem pisarstwa Makuszyńskiego jest zrozumienie „dziecięcej filozofii” ( określenie Krystyny Kuliczkowskiej ) pozbawione jednak ckliwego sentymentalizmu. Niebagatelną rolę odgrywa też humor - ironiczny lub rubaszny, ale nigdy złośliwy.
Bohaterowie książek Makuszyńskiego udowadniają, że dobroć ludzka jest niezmierzona, a porywy szlachetnych serc mogą czynić cuda, że miłością, przyjaźnią i życzliwością można pokonać zły los i egoizm. To przecież „szalona Ewa” odkrywa wrażliwe serce ponurego Mudrowicza - skąpca, który staje się filantropem, a „panna z mokrą głową” wyzwala dobroć w duszy zgryźliwej ciotki.
Jeśli chcemy uczyć głębokiego humanizmu na co dzień, to właśnie bohaterowie powieści Makuszyńskiego są doskonałym wzorem postaw wychowawczych. Uczą bowiem „radosnej mądrości i mądrej radości”. Nic więc dziwnego, że twórczość naszego PATRONA staje się inspiracją dla wychowawców, „pomaga” kształtować pozytywne cechy uczniów.
KALENDARIUM ŻYCIA
8.01.1884
W Stryju w rodzinie emerytowanego pułkownika armii austriackiej przychodzi
na świat chłopiec, któremu nadano imię Kornel.
1894
Umiera ojciec pisarza.
1895
Makuszyński uczęszcza do I klasy gimnazjum, udziela korepetycji, by zarobić na swoje utrzymanie.
1896- 1898
Pobyt u rodziny w Przemyślu. Ukończenie II klasy gimnazjum.
1898- 1903
Nauka w Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie.
24. 06. 1903
Matura.
1903- 1908
Studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie.
1908
Studia na Sorbonie w Paryżu.
1909 – 1910
Podróże zagraniczne. Pisarz zwiedził Włochy, Francję i Niemcy.
1905- 1914
Makuszyński jest recenzentem „ Słowa Polskiego”.
1914
Pisarz, wraz z żoną Emilią zostaje zesłany w głąb Rosji. Za poręką przyjaciół zwolniony z zesłania, wraca do Lwowa. Obejmuje stanowisko kierownika literackiego Teatru Miejskiego.
1915
Przeprowadzka do Kijowa. Objęcie stanowiska prezesa Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich.
1916
Makuszyński zostaje kierownikiem Teatru Polskiego im. Stanisławy Wysockiej w Kijowie.
1918
Przyjazd do Warszawy ( po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ).
1926
Kornel Makuszyński otrzymuje Państwową Nagrodę Literacką za poemat "Pieśń
o Ojczyźnie”. Przyznało mu ją Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
1927
Ślub ze śpiewaczką estrady – Janiną Gluzińską.
6.03. 1931
Rada Miejska „stolicy sportów zimowych” nadała pisarzowi godność Honorowego Obywatela Zakopanego.
1944
Po upadku Powstania Warszawskiego państwo Makuszyńscy wyjeżdżają do Zakopanego. Zamieszkują w willi "Opolanka"przy ulicy Kazimierza Tetmajera 15.
31. 07. 1953
Śmierć pisarza.
3. 08. 1953
Pogrzeb „Słonecznego Pana”. Pochowano go na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.
|